Jak ciąć wałki ze stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych?
Obróbka skrawaniem stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych, takich jak stopy tytanu, nierdzewne czy narzędziowe, stanowi wyzwanie dla specjalistów z branży metalowej. Te materiały są wyjątkowo odporne na zużycie, co sprawia, że cięcie ich na wałki może być trudne i czasochłonne. W niniejszym artykule omówimy techniki i metody stosowane w celu efektywnego cięcia wałków ze stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych.
Wybór odpowiedniej metody cięcia
W przypadku obróbki skrawaniem stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych kluczowe jest zastosowanie odpowiedniej metody cięcia. Wśród najbardziej popularnych technik znajdują się toczenie tokarką do metalu, frezowanie oraz szlifowanie. Wybór metody zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj stali, wymagane tolerancje wymiarowe czy ilość materiału do usunięcia.
Toczenie wałków ze stali trudnoobrabialnych
Toczenie to jedna z najczęściej stosowanych metod obróbki skrawaniem stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych. Proces ten polega na obrotowym ruchu przedmiotu obrabianego oraz liniowym przesuwie narzędzia skrawającego przy użyciu tokarki do metalu. W przypadku stali trudnoobrabialnych kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego narzędzia, które zapewni równomierne cięcie i minimalizację sił skrawających.
Frezowanie wałków ze stali trudnoobrabialnych
Frezowanie to kolejna popularna metoda obróbki skrawaniem, która pozwala na uzyskanie precyzyjnych kształtów i wymiarów. W przypadku stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych ważne jest zastosowanie frezów wykonanych z materiałów odpornych na zużycie, takich jak węglik spiekany czy cermet. Ponadto istotne jest również stosowanie odpowiedniej strategii frezowania, która pozwoli na optymalizację procesu cięcia.
Szlifowanie wałków ze stali trudnoobrabialnych
Szlifowanie to proces wykorzystujący ściernice do usuwania materiału oraz nadawania odpowiedniego kształtu i wymiarów. W przypadku stali trudnoobrabialnych i utwardzalnych szlifowanie jest często stosowane jako metoda wykańczająca, która pozwala na osiągnięcie wysokiej dokładności geometrycznej oraz jakości powierzchni. Ważne jest jednak ścisłe przestrzeganie parametrów szlifowania, takich jak prędkość obrotowa ściernicy czy głębokość skrawania, aby uniknąć przegrzewania materiału.